Hoodoo & Hoochie Coochie

Þeir mættu báðir á fyrsta kvöldi Blúshátíðarinnar og margir fleiri - stýfðir, stoltir, lúbarðir og lukkulegir.  Ég er auðvitað að tala um karakterana í blúsnum, persónur og leikendur.  Best að segja eins og er: Fyrsta kvöldið var frábært.  Ungliðarnir byrjuðu á Nordica; nojararnir Jolly Jumper og Big Moe, spiluðu nokkur lög, KK og Frakkarnir spændu allt upp í stuði og blúsdrottningin Andrea geislaði eins og krúnudjásn kvöldsin.  Djö... hvað hún var mögnuð.

Það fór auðvitað ýmislegt úr böndunum í þessari taumlausu gleði, það var einfaldlega svo gaman. Ekki hægt að stoppa. 

 Klúbburinn á Domo byrjaði þess vegna ekki fyrr en eftir auglýstan tíma.  Þeir sem höfðu ekki verið á Nordica og höfðu beðið á Domo frá tíu hefðu kannski haft ástæðu til að kvarta, ef ekki hefði það gerst að aðalgestur hátíðarinnar, Ronnie Baker Brooks, stigi upp á svið á eftir ungliða kvöldsins, og bara byrjað.  Ótrúlega góður gæi.  Þetta var samt allt á stilltu nótunum, þar til Jóhann Hjörleifsson Blúsmaður Andreu reif upp stuðið og keyrði allt í botn með samtíningi af hljóðfæraleikurum: bassaleikara RBB, Dóra Braga og Gumma P og RBB sjálfum.  Þegar allir héldu að allt væri að verða búið, kallaði hann í Andreu sem toppaði í annað skipti á kvöldinu.

Heitt, heitt, heitt, og myljandi fjör.