Ljósið kemur langt og mjótt

Það má segja að ljósið hafi verið eins konar þema sálmatónleikanna í Frikirkjunni í kvöld.  Það var líka vel við hæfi á þessum degi.

Brynhildur Björnsdóttir leiddi kvöldið með íslenskum föstusálmum; Nú vil ég enn í nafni þínu og Ég kveiki á kertum mínum þar á meðal.  Brynhildur hitti fólk í hjartastað með sínum tæra, innilega og einlæga söng. Lay Low söng þrjá andlega söngva, og KK byrjaði sinn hluta á söngnum um hana systur hans: I think of angels.  Já, þetta voru vasaklútatónleikar.  Ójá, ótrúlega falleg tónlist og góður söngur.  Á eftir KK söng Andrea og keyrði upp meira stuð, enda svakalegur stuðbolti, og lét tónleikagesti hjálpa sér við flutninginn.  Andrea söng sálm um ljósið sem er alls staðar handan myrkursins. Zora Young átti rest og var guðdómleg. Eins og Brynhildur og Andrea var ljósið líka í hennar hjarta: This little light of mine.  Hún söng líka Please send me someone to love, sem er hrikalega fallegt lag um kærleikann og manngæskuna.  Hún söng auðvitað margt fleira og þrælaði tónleikagestum í gegnum alkunna sálma, eins og He's got the whole world in his hand og fleiri slíka.  Í einum sálminum varð Zoru um megn, hætti að syngja. Hún var hreinlega hrærð af stemmningunni og tilfinningunni í Fríkirkjunni. Í lokin tók þetta einvala söngvaralið eitt lag saman með Goðsögnum Íslands, sem er alvöru band, skipað Ásgeiri Óskarssyni, Jóni Rafnssyni, Eðvarð Lárusyni og Karli Olgeirssyni.

 

Það var frekar rólegt á Domo.  Ungliðarnir í Johnny and the rest voru fínir og sungu blúsinn af lífs og sálar kröftum.  Það var flott að sjá kynslóðirnar mætast þegar Dóri Braga og síðar Andrea stigu á sviðið með þeim í nokkrum lögum.  Angela, ameríska blússöngkonan sem býr norður í landi söng líka nokkur lög.  Johnny and the rest voru nú eiginlega búnir að pakka sér saman og á heimleið, þegar einhver púki togaði í þá aftur upp á svið.