Blúshátíð í Reykjavík

21.3.2008 | 17:00

Eldfimt stuð og blæðandi hjörtu

Það verður ekki auðvelt að raða saman lýsingarorðum til þess að gefa mynd af tónleikunum í gærkvöldi, sem voru 5 ára afmælishátíð Blúshátíðar í Reykjavík. Þar komu fram allir heiðursfélagar Blúsfélags Reykjavíkur, nema Magnús Eiríksson, sem átti ekki heimangengt. Þetta fór allt mjög mildilega af stað, og Tena Palmer og Gras kveiktu neistana með ilmandi blágresi sem gerist ekki betra hér á landi. Með henni í bandinu voru Jón Skuggi á bassa, KK og Gummi P á gítar og Maggi Einars á mandólín. Bergþór Smári tróð næst upp með Moodinu sínu. KK og KK bandið - ja, hvað getur maður sagt? er ekki Sesar búinn að nota orðin "komu, sáu og sigruðu"- þeir sigruðu hjörtu salarins med det samme, og keyrðu allt upp og í botn. Þorleifur á bassann, Björgvin Gíslason á gítar. Dóri Perkins, - eða var það Pinetop Bragason á hammondinn. Sá hélt reyndar á köflum að hann væri í hljómsveitinni Uriah Heep. Gaman að sjá Mr. Blues í þessu hlutverki. Þetta eru magnaðir blúsarar. Það varð ekkert lát á þessu fjöri. Andrea var gyðja kvöldsins, flott, sjóðandi heit og söng með blæðandi blúshjarta - guð minn góður... maður þorir varla að anda..... og svo engin pylsuendarúsína, heldur vinkona blúsbloggsins Deitra Farr og Vinir Dóra. Þetta var sprengja, algjör sprengja, ekki hægt að sitja kyrr ekki hægt að fara ekki inn í grúvið - klappa með, dilla sér, syngja, gleðjast, - blúsálfarnir í salnum umturnuðust. Það er eitthvað magnað í gangi milli Dóra og Deitru - Dóri var í svakalegu stuði og reif frá sér sólóin hvert af öðru, sóló bæði á gítarinn gamla Rauð og þann nýja Múhameð. Deitra hefur aldrei verið betri á íslensku sviði. Davíð Þór á hammondinn fór algjörlega á kostum - í tali og tónum, Gummi P líka - bara í tónum. Þessir tvíburasynir Karls Sighvatssonar eru snillingar. Geiri á trommur og Jón artisti Ólafsson á bassann - þetta kraumaði allt af góðum fíling. Sjóið endaði með því að allir listamenn kvöldsins komu á sviðið og tóku Let the Good Times Roll sem var fyrst flutt 1917 í New Orleans . Jamen. Klassart var rétt að ljúka sínum leik á Rúbín þegar blúsbloggið mætti á staðinn. Ester og Rætur tóku við og spiluðu þar til helgi föstudagsins langa opinberaðist í því að ljósin voru kveikt og barnum lokað.