Ekki allt búið enn

Það er sko ekki allt búið enn þótt dagskrá Blúshátíðar í Reykjavík 2007 sé tæmd.  Eldsnemma í fyrramálið halda Zora Young og Blue Ice Bandið til Danmerkur og spilar á Djurs Bluesland hátíðinni í Árósum á tónleikum annað kvöld.

Fréttir af ferðum íslensku blúsmannanna og amerísku dívunnar á erlendri grund og gengi þeirra á dönsku blúshátíðinni, verða að sjálfsögðu hér á blúsblogginu.

Ljósið kemur langt og mjótt

Það má segja að ljósið hafi verið eins konar þema sálmatónleikanna í Frikirkjunni í kvöld.  Það var líka vel við hæfi á þessum degi.

Brynhildur Björnsdóttir leiddi kvöldið með íslenskum föstusálmum; Nú vil ég enn í nafni þínu og Ég kveiki á kertum mínum þar á meðal.  Brynhildur hitti fólk í hjartastað með sínum tæra, innilega og einlæga söng. Lay Low söng þrjá andlega söngva, og KK byrjaði sinn hluta á söngnum um hana systur hans: I think of angels.  Já, þetta voru vasaklútatónleikar.  Ójá, ótrúlega falleg tónlist og góður söngur.  Á eftir KK söng Andrea og keyrði upp meira stuð, enda svakalegur stuðbolti, og lét tónleikagesti hjálpa sér við flutninginn.  Andrea söng sálm um ljósið sem er alls staðar handan myrkursins. Zora Young átti rest og var guðdómleg. Eins og Brynhildur og Andrea var ljósið líka í hennar hjarta: This little light of mine.  Hún söng líka Please send me someone to love, sem er hrikalega fallegt lag um kærleikann og manngæskuna.  Hún söng auðvitað margt fleira og þrælaði tónleikagestum í gegnum alkunna sálma, eins og He's got the whole world in his hand og fleiri slíka.  Í einum sálminum varð Zoru um megn, hætti að syngja. Hún var hreinlega hrærð af stemmningunni og tilfinningunni í Fríkirkjunni. Í lokin tók þetta einvala söngvaralið eitt lag saman með Goðsögnum Íslands, sem er alvöru band, skipað Ásgeiri Óskarssyni, Jóni Rafnssyni, Eðvarð Lárusyni og Karli Olgeirssyni.

 

Það var frekar rólegt á Domo.  Ungliðarnir í Johnny and the rest voru fínir og sungu blúsinn af lífs og sálar kröftum.  Það var flott að sjá kynslóðirnar mætast þegar Dóri Braga og síðar Andrea stigu á sviðið með þeim í nokkrum lögum.  Angela, ameríska blússöngkonan sem býr norður í landi söng líka nokkur lög.  Johnny and the rest voru nú eiginlega búnir að pakka sér saman og á heimleið, þegar einhver púki togaði í þá aftur upp á svið.

Negro Spirituals

Sálmar á Blúshátíð eru auðvitað Negro Spirituals, eða Negrasálmar eins og þeir eru stundum kallaðir á íslensku.

Góða skemmtun!

Sálmar í Fríkirkjunni í kvöld

Síðustu ár hefur verið slegist um síðustu miðana á Sálmatónleikana í Fríkirkjunni.  Það er þó góður slatti eftir á tónleikana í kvöld og engin astæða til að örvænta. Þar verða Zora Young, Andrea, Brynhildur Björnsdóttir, KK, Lay Low og Goðsagnir Íslands spila með þeim.  Þessir tónleikar hafa frá upphafi verið magnað niðurlag á Blúshátíð

Myndir - myndir - myndir !!

Fullt af flottum myndum komnar inn.  Höfundar eru Júlíus Valsson hirðljósmyndari Blúshátíðar og Kristján Helgason hirðdyravörður Blúshátíðar.  Hér eru Björgvin Gíslason gítarleikari og Þorleifur Guðjónsson bassaleikari í Frökkunum, bandi KK á Nordica á þriðjudagskvöld. Albúmið er: Tónleikamyndir, hér til hægri.

Blúshátíð í dag - föstudaginn langa

Föstudagurinn langi 6. apríl

Sálmar og Gospel Fríkirkjan í Reykjavík kl 20 - örfáir miðar eftir

• Zora Young, Andrea Gylfadóttir, KK, Lay Low, Brynhildur Björnsdóttir og Goðsagnir Íslands

Klúbbur Blúshátíðar á Domo frá kl 22

• Lokapartý blúsjamm

Kvennablús í rauðu

Þriðji í Blúshátíð liðinn með enn einum flottum tónleikum á Nordica og góðu blúsdjammi á Domo.

Klassart heitir ungliðabandið sem byrjaði á Nordica, systkin frá Sandgerði og nokkrir strákar með.  Söngkonan er svakalega efnileg, var í svörtum kjól og rauðum skóm.  Lay Low kom á eftir, og á einu blúsári hefur hún vaxið frá því að vera efnileg, í það að vera fullgildur listamaður með karakter og stíl.

Zora Young og Blue Ice Bandið áttu stærstan hluta kvöldsins.  Zora var toppurinn á þessu kvennakvöldi og hún er algjörlega toxic. Svona söngur heyrist ekki á Íslandi nema endrum og sinnum - það má treysta því að hann heyrist á Blúshátíð.  Og bandið bakkaði hana upp fullkomlega. Frábært að heyra hana syngja bæði Damn your eyes og Messing with the kid.  Blúsdottningin sagði að það væri best að syngja blús í rauðu - hún var i rauðum kjól.

 

Blúsdjammið á Domo var virkilega gott.  Blásarar voru í aðalhlutverkum framan af. Angela, fín blússöngkona sem býr á Norðurlandinu reið á vaðið. Því næst kom Didda á sviðið og söng nokkur lög, og svo Andrea, blúsdrottningin okkar.

Afslappað blúskvöld - mjög notalegt og gott.

Þættinum hefur borist bréf!

Dýri Guðmundsson sendi Blúshátíð póst: 

   

sæll Dóri

r b brooks á miðvikudagskvöld í hotel nordice er það besta í blues sem eg hef heyrt live.

og hef ég þó  seð bæði stones ( 5sinnum ) og clapton..

amazing ..!

til hamningju með þetta !

kve

Dýri

Zora sýndi litlafingur - meira í kvöld

Zora gaf forsmekkinn að því sem koma skal í kvöld, þegar hún algjörlega óvænt tróð upp á Domo í gærkvöldi, með hljómsveit sem í voru nokkrir úr RBB bandinu, Kentárar, Vinir Dóra og kannski fleiri. Hún var auðvitað bara æði.  Algjört æði. Rödd þessarar konu er engu lík.  En fyrst og fremst er list hennar í túlkuninni sem á sér rætur djúpt í kjarna mannlegrar tilvistar.  Listakona með stóru ELLI.

Fjórir klukkutímar í konsert, enn til nokkrir miðar. 

Orðlaus!

Einhver óforskammaður spekingur sagði að orðin hefðu verið fundin upp til að lýsa augnablikum sem þessum.  Getur það verið satt?  Tónleikarnir í gærkvöldi með Kentár og Ronnie Baker Brooks og hljómsveit hans voru þannig móment að að jafnvel harðsvíraður blúshaus hefur verið orðlaus síðan - alla vegar þar til nú, meir en hálfum sólarhring síðar.

Kentár rúllaði sínu prógrammi upp með stæl, Matti gítarleikari í banastuði og Siggi aldrei betri á munnhörpuna.  Þétt sánd og gott grúv.

Svo komu þeir.  Ronnie Baker Brooks og bandið hans, og þvílíkt og annað eins! Ronnie er náttúrutalent, algjört sjarmatröll, og það sem skiptir öllu máli, blúsinn er í honum, hann ER blúsinn.  Þeir voru ekki lengi að taka salinn með húð og hári.  Stemmingin var rosaleg. Ný lög og gömul, skipti engu máli hvað það var.  Innilfuð spilamennskan hitti fólk beint í hjartað og greinilega líka mjaðmir og axlir, því sumir í salnum áttu augljóslega erfitt með að sitja kyrrir og dönsuðu í sætunum, klöppuðu og stöppuðu og létu öllum illum látum.  Rytmadeildin var stórkostleg.  Bassaleikarinn, Carlton Armstrong var magnaður og hálslangi bassinn eins og lifandi líffæri utan á honum; Jerry Porter snillingur á trommurnar og spilamennskan hjá hljómborðsleikaranum Daryl Coutts var annars heims. Ronnie Brooks toppaði þetta með sinni tæru snilli og salurinn lá flatur.  Þrátt fyrir rafmagnaða stemminguna í salnum, þurfti ekki meira til en pianissimo spil, og það hefði mátt heyra saumnál detta á  - já, teppalagt gólfið á Nordica.

Ronnie fór út í sal undir lok tónleikanna og hyllti Zoru Young með heitum ástaratlotum á gítarinn sinn, var svo kominn upp á borð, lengst útí sal áður en yfir lauk.  Í lokin kallaði hann á Dóra Braga með sér á sviðið og þið getið bara giskað hvort þeir hafi ekki verið flottir.

Það var engin stemming fyrir því að hætta þegar prógrammið var búið, salurinn æpti á meira. RBB lét að sjálfsögðu til leiðast og tók einn þrumandi rokkblús í lokin.

Vonandi koma þessir snillingar fljótt hingað aftur.